بنیانگذار بانک صادرات

محمدعلى مفرح در نهم عقرب سال ۱۲۹۴ در محله سرچشمه تهران به دنیا آمد. پدرش ابوالقاسم خان از کسبه و تجار معتبر بازار بزرگ تهران همواره کوشش داشت تا فرزندش خودساخته بار آید و همیشه روى پاى خود بایستد. محمدعلى آنگونه که پدر مى خواست بزرگ مى شود و ضمن تحصیل، مخارج خود را بى نیاز از خانواده از راه کار کردن تامین مى کند. در عنفوان جوانى مدتى را نیز به کشاورزى در زمین پدرى خود که در محدوده منطقه یاغچى آباد فعلى شهر تهران واقع شده بود مى گذراند. او در سال ۱۳۱۴ در رشته مهندسى الکترومکانیک دانشگاه تهران پذیرفته شده و پس از پایان تحصیلات به استخدام وزارت اقتصاد درمى آید و در همین دوره با یکى از بستگان خود ازدواج مى کند که ثمره این ازدواج دو دختر و سه پسر بوده است. مفرح در وزارت اقتصاد به دلیل درستکارى و تن ندادن به فساد مالى مورد غضب قرار مى گیرد و مقامش به شدت تنزل مى یابد.وى از این شکست ناامید نمى شود و با اراده اى مصمم تر با پشتوانه وجدان و تقواى کارى تکاپو را از سر مى گیرد.

ابتدا کانون کار و آموزش را در جنوب تهران جهت آموزش کارى جوانان جویاى کار پى ریزى مى کند و سپس با کمک دوستان و آشنایان خود روزنامه «مجد ایران» را به انتشار مى رساند. آنگاه که سفارت انگلیس خواست روزنامه را وارد بازى هاى سیاسى کند روزنامه را یکسره تعطیل و به سراغ کارهاى بانکى رفت.مهندس به گروه موسسان اولین بانک خصوصى کشور یعنى بانک بازرگانى مى پیوندد و طى مدت کوتاهى پس از نمایش توانمندى هاى خود به سمت بازرس ویژه این بانک ارتقاى سمت مى یابدب دوستان قدیمى و گردانندگان سابق روزنامه منحل شده مجد ایران را گردهم مى آورد و با مشارکت آنان و عده اى از دوستان جدید شرکت تجارى «سیروان» را بنیان مى گذارد. طى یکى از جلسات این شرکت شرکا به صادرات پرمنفعت سنگ معدن اشاره مى کنند و خواستار تاسیس شرکتى به این منظور مى شوند که در این لحظه مفرح از جا برمى خیزد و به جاى راه اندازى یک شرکت در زمینه صادرات سنگ معدن، پیشنهاد تاسیس یک بانک خصوصى را پیش مى کشد و مى گوید: «از کل اسکناس ها و مسکوکات منتشره تنها حدود ۱۱ درصد آن در اختیار بانک هاى ملى، سپه، رهنى و کشاورزى است و از ۸۹ درصد بقیه مقدار بسیار کمى براى داد و ستد نقدى در جیب و کیف مردم است و مابقى پول ها که مقدارشان بسیار زیاد است در صندوقچه هاى شخصى یا درون متکاها به صورت راکد مانده اند. پس اگر بانکى بیاید و اعتماد مردم را جلب کند ۸۹ درصد نقدینگى کشور را در اختیار خواهد گرفت و اقتصاد کشور را متحول خواهد ساخت.» این استدلال مهندس مفرح استقبال شرکا را براى تاسیس یک بانک خصوصى برمى انگیزاند و اینچنین سنگ بناى اولیه بانک صادرات بنیان نهاده مى شود.

محمدعلى مفرح در دومین سال (۱۳۳۳) فعالیت بانک صادرات درحالى که ۳۸ سال بیشتر سن نداشت از سوى هیات مدیره به سمت مدیرعاملى این بانک برگزیده مى شود و تا ۲۳ سال بعد با کمک هیات مدیره هدایت این بانک را برعهده گرفت.تاسیس دبیرستان بانکدارى یکى از شاهکارهاى مدیریتى مفرح بوده است. این دبیرستان که به منظور تامین کار متخصص بانک تشکیل شده بود، از دانش آموزان علاقه مند براى تحصیل دعوت به عمل مى آورد و آنان پس از پشت سر گذاردن دوره چهارساله کلاس ها موفق به اخذ مدرک دیپلم بانکدارى از دبیرستان بانکدارى بانک صادرات که مدارک آن از سوى نهادهاى ذیربط مورد تائید بود مى شدند و در صورت تمایل به استخدام بانک صادرات نیز درمى آمدند.بانک صادرات با مدیریت محمدعلى مفرح یک موفقیت بى نظیر دیگر را نیز تجربه کرد و آن حضور شعب این بانک در خارج از کشور بود. در مدت مدیریت مفرح شعب خارج از کشور نیز همسو با شعب داخلى اما در مقیاسى کوچک تر گسترش یافتند و بر اثر این تلاش ها بانک صادرات هم اکنون نیز با برخوردارى از ۳۳۰۰ شعبه داخلى و ۲۵ شعبه خارجى داراى گسترده ترین شبکه شعب بانکى در کشور است. دارایى این بانک هم اکنون بالغ بر ۱۷ هزار میلیارد ریال و منابع آن افزون بر 250 هزار میلیارد ریال است و تسهیلات اعطایى آن به مردم از مرز 210 هزار میلیارد ریال فراتر رفته و بزرگ ترین شرکت فعال در بورس کشور (شرکت سرمایه گذارى غدیر) متعلق به این بانک است.مفرح که سال هاى سال براى تعالى بانک صادرات تلاش کرده بود روزهاى پایانى عمر را با آرامش در کنار خانواده اش گذرانید تا اینکه در صبح بیست ودوم مهرماه سال ۶۱ بر اثر سکته قلبى روى در نقاب سرد خاک کشید و در قطعه ۸۲ بهشت زهراى تهران به خاک سپرده شد.